Yunus Emre

Yunus Emre (osm. يونس امره Yûnus Emre, ok. 1248–1320) – turecki poeta, mistyk, członek bractwa wędrownych derwiszów^[1]. Pierwszy opracował i wyjaśnił zasady sufizmu w języku tureckim. Tworzył popularne utwory pisane ludową miarą wiersza^[2][3].

Yunus Emre

يونس امره
Yûnus Emre

Data urodzenia	ok. 1248
Data śmierci	1320
Narodowość	turecka
Język	osmański
Dziedzina sztuki	literatura piękna

Pomnik Yunusa Emre

Po polsku zostały wydane trzy zbiory wierszy Yunusa: Droga (1985), Płonę, idę (1991) oraz Księga dobrych rad (2005). Wiersze poety tłumaczyli Andrzej Ananicz, Jan Ciopiński, Małgorzata Łabęcka-Koecherowa i Antoni Sarkady.

Rok 1991 został ogłoszony przez UNESCO międzynarodowym rokiem Yunusa Emre.

W Polsce od 2012 działa Centrum Kultury Tureckiej im. Yunusa Emre^[4].

Tłumaczenia na język polski

• Yunus Emre: Płonę, idę… Hymny. Przełożył Antoni Sarkady. Poznań: Biblioteka Telgte, 2002. ISBN 83-915366-2-9. Brak numerów stron w książce
• Yunus Emre: Księga dobrych rad. Risāletü’n-nushiyye. Przełożył i opracował Jan Ciopiński. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog, 2005, seria: Mądrość Orientu. ISBN 83-89899-12-4. Brak numerów stron w książce

Zobacz też

• Instytut Yunus Emre