Złotoborowik drobny

Złotoborowik drobny (Aureoboletus gentilis (Quél.) Pouzar) – gatunek grzybów należący do rodziny borowikowatych (Boletaceae)^[1].

Złotoborowik drobny

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	borowikowce
Rodzina	borowikowate
Rodzaj	złotoborowik
Gatunek	złotoborowik drobny
Nazwa systematyczna
Aureoboletus gentilis (Quél.) Pouzar Česká Mykologie 11: 48 (1957)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Aureoboletus, Boletaceae, Boletales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1884 r. Lucien Quélet jako odmianę borowika, nadając mu nazwę Boletus sanguineus var. gentilis. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1957 r. Zdeněk Pouzar, przenosząc go do rodzaju Aureoboletus^[1]. Synonimy naukowe:

• Aureoboletus cramesinus Secr. ex Watling 1965
• Boletus auriporus sensu Kallenbach 2005
• Boletus cramesinus Secr. 1833
• Boletus gentilis (Quél.) Sacc. 1888
• Boletus granulatus var. tenuipes Cooke 1883
• Boletus sanguineus subsp. gentilis (Quél.) Quél.
• Boletus sanguineus var. gentilis Quél. 1884
• Boletus tenuipes (Cooke) Massee 1892
• Ixocomus gentilis (Quél.) Quél. 1888
• Pulveroboletus cramesinus (Secr. ex Watling) M.M. Moser ex Singer 1966
• Pulveroboletus gentilis (Quél.) Singer 1945
• Xerocomus gentilis (Quél.) Singer 1942^[2].

W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był przez Alinę Skirgiełło jako podgrzybek złotopory, Władysław Wojewoda w 2003 zaproponował nazwę złotak drobny dla synonimu Pulveroboletus gentilis^[3]. Obecna nazwa spójna z nazwą naukową została uregulowana w 2021r. przez Komisję ds. Polskiego Nazewnictwa Grzybów^[4].

Morfologia

Kapelusz

Średnica do 7 cm, kształt początkowo półkolisty, później wypukły. Powierzchnia gładka o barwie jasnoróżowej, beżowej lub brązowej i wyraźnie lepka, szczególnie podczas wilgotnej pogody^[5].

Rurki

Jasnożółty, niezmieniające barwy pod wpływem powietrza. Pory jasnożółte, niezmieniające barwy po uciśnięciu^[5].

Trzon

Cylindryczny, wybrzuszony, zwykle zwężający się ku podstawie. Powierzchnia gładka, żółta, blednąca ku podstawie, czasem niemal w całości w kolorze kremowym, często w niektórych miejscach z różowym lub brązowym przebarwieniem^[5].

Miąższ

Miąższ białawy lub kremowy, zawsze mniej lub bardziej różowy pod naskórkiem, często wyraźnie winnoczerwony u podstawy trzonu. Nie zmienia barwy po uszkodzeniu. Bez wyraźnego zapachu i smaku^[5].

Zarodniki

O rozmiarach 10.5-16 × 4.5–6 μm^[5].

Występowanie i siedlisko

Występuje tylko w niektórych krajach Europy^[6]. W Polsce gatunek bardzo rzadki. Znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający^[7]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych także w Austrii, Belgii, Niemczech, Danii, Norwegii, Holandii, Szwecji^[3].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach liściastych, na ziemi, głównie pod dębami i bukami. Owocniki wytwarza od czerwca do października^[3].