Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Zasłonak ceglastożółty
gatunek grzybów z rodzaju Cortinarius z rodziny zasłonakowatych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Zasłonak ceglastożółty, zasłonak nijaki (Cortinarius varius (Schaeff.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)[1].



Remove ads
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1774 r. Jacob Christian Schäffer, nadając mu nazwę Cortinarius varius. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1838 r. Elias Fries[1]. Niektóre synonimy naukowe[2]:
- Agaricus crustuliniformis Bull. 1812
- Agaricus dasypodius Bull. 1812
- Agaricus decolorans Pers. 1796
- Agaricus lateritius Batsch 1783
- Agaricus varius Schaeff. 1774
- Cortinarius decolorans (Pers.) Fr. 1838
- Phlegmacium decolorans (Pers.) Wünsche 1877
- Phlegmacium varium (Schaeff.) Wünsche 1877
Obydwie nazwy polskie podał Andrzej Nespiak w 1975 r.[3]
Remove ads
Morfologia
Podsumowanie
Perspektywa
Średnica 4–9 cm, za młodu półkulisty i otoczony zasnówką, później łukowaty, na koniec rozpostarty. Nie posiada garba, brzeg gładki, ostry i długo pozostaje podwinięty. Powierzchnia gładka, w czasie wilgotnej pogody błyszcząca i śliska, w czasie suchej jedwabiście błyszcząca, barwy od żółtawej do beżowobrązowej[4].
Przyrośnięte do trzonu, wąskie, o ostrych blaszkach, początkowo jasnoróżowe, później niebieskofioletowe i długo nie zmieniające barwy, w końcu cynamonowobrązowe od zarodników[4].
Pełny, wysokość 5–10 cm, grubość 1–2,5 cm. Kształt pałkowaty, rzadziej walcowaty. U młodych okazów powierzchnia jest biała z lekkim niebieskawym nalotem, później posiada zanikającą strefę zasnówkową, na koniec pokryta jest tylko miejscami bladokremową zasnówką[4].
Gruby, biały. Smak niewyraźny, zapach niewyczuwalny[4]. Śluz na kapeluszu ma gorzki smak[5].
Rdzawobrązowy. Zarodniki o kształcie migdałkowatym, brodawkowane. Rozmiar 10–12 × 6–7 μm[6].
- Gatunki podobne
Istnieje wiele gatunków zasłonaków o żółtej barwie. Ich oznaczenie jest trudne. Gatunki te różnią się m.in. barwą osłony, barwą blaszek i miąższu oraz obrzeżeniem bulwki na trzonie[7]. Podobne są m.in.:
- zasłonak zawoalowany (Cortinarius claricolor). U młodych owocników blaszki są białe lub kremowe[4].
- zasłonak piękny (Cortinarius splendens). Jest śmiertelnie trujący. Na kapeluszu młode owocniki posiadają rdzawobrązowe lub oliwkowobrązowe resztki osłony. Na trzonie bulwa z odstającym kantem[7],
- zasłonak strojny (Cortinarius calochrous) występujący na takich samych siedliskach i w tej samej porze roku[7],
- zasłonak zmiennokształtny (Cortinarius variiformis). Na trzonie występują brązowawe resztki osłony w kształcie wstążki. Rośnie pod dębami i jest rzadki[5].
Remove ads
Występowanie i siedlisko
Opisano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej i w Europie. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniony, w Ameryce Północnej znane są jego stanowiska tylko w zachodnich regionach USA[8]. W Europie Środkowej występuje w rozproszeniu[7]. W Polsce jest dość rzadki[6], w piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano tylko dwa jego stanowiska (w Tatrzańskim Parku Narodowym i w Kotlinie Rabczańskiej)[3], ale w późniejszych latach podano następne[9].
Owocniki wyrastają latem i jesienią, w górskich i podgórskich lasach świerkowych, głównie na glebach wapiennych[5].
Znaczenie
Grzyb mykoryzowy[3]. Jest jadalny, jednak odradza się jego zbieranie, gdyż bardzo łatwo można go pomylić z innymi, bardzo podobnymi, ale śmiertelnie trującymi gatunkami zasłonaków[7].
Przypisy
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads