Zasłonak dwukolorowy

Zasłonak dwukolorowy (Cortinarius cagei Melot) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)^[1].

Zasłonak dwukolorowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	zasłonakowate
Rodzaj	zasłonak
Gatunek	zasłonak dwukolorowy
Nazwa systematyczna
Cortinarius cagei Melot Docums Mycol. 20(no. 80): 58 (1990)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go James Sowerby w 1799 r., nadając mu nazwę Agaricus bulbosus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadał mu Samuel Frederick Gray w 1821 r.^[1]

Synonimy^[2]:

• Cortinarius bicolor Cooke 1887
• Cortinarius bicolor f. pumilus Nespiak 1981
• Hydrocybe bicolor M.M. Moser 1953

Polską nazwę nadał Andrzej Nespiak w 1981 r. dla synonimu Cortinarius bicolor Cooke^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2–9 cm, higrofaniczny; w stanie wilgotnym fioletowobrązowy, kasztanowobrązowy, czerwonawobrązowy, w stanie suchym blado fioletowoochrowy. Powierzchnia z wiekiem pęka, tworząc drobne łuski. Brzeg jest obwieszony frędzelkami zasnówki^[4].

Blaszki

Brzuchate z wieloma pośrednimi blaszkami, gliniasto-brązowe, ochrowo-brązowe, rdzawo-ochrowe, pomarańczowo-brązowe, w strych owocnikach cynamonowo-brązowe. Ostrza jaśniejsze^[4].

Trzon

Wysokość 7 (8) cm, grubość 0,5–1,5 (1,7) cm, cylindryczny, jędrny, sztywny, często nieco ukorzeniony. Powierzchnia biaława, jasnofioletowa z białymi resztkami zasnówki, wierzchołek później białawy, grudkowaty^[4].

Miąższ

Biały, jasnofioletowy, w kapelusza takiej samej barwy jak kapelusz, w trzonie niebieskofioletowy^[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki w kolorze tytoniowego brązu, o wymiarach 7–9,4 × 5–6,2 µm, Q = 1,4–1,6, elipsoidalne, jajowate, brodawkowate, w odczynniku Melzera dekstrynoidalne, czerwono-brązowe. Podstawki ok. 27–45 × 9–12 µm^[4].

Występowanie i siedlisko

Znane jest występowanie tego gatunku w wielu krajach Europy i w dwóch miejscach Ameryki Północnej^[5]. W. Wojewoda w 2003 r. przytoczył 7 stanowisk w Polsce^[3]. W Czerwonej liście roślin i grzybów Polski ma status V – gatunek narażony na wymarcie, który w najbliższej przyszłości przejdzie do kategorii wymierających, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia^[6].

Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje w lasach, na suchych i kwaśnych glebach, zwłaszcza pod bukami^[3].