Zasłonak oliwkowoochrowy

Zasłonak oliwkowoochrowy (Cortinarius subtortus (Pers.) Fr.) – gatunek grzybów należący do rodziny zasłonakowatych (Cortinariaceae)^[1].

Zasłonak oliwkowoochrowy

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	gołąbkowce
Rodzina	zasłonakowate
Rodzaj	zasłonak
Gatunek	zasłonak oliwkowoochrowy
Nazwa systematyczna
Cortinarius subtortus (Pers.) Fr. Epicr. syst. mycol. (Upsaliae)': 306 (1838) [1836-1838]
Zasięg
Zasięg występowania w Europie

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Cortinarius, Cortinariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1801 r. Christiaan Hendrik Persoon, nadając mu nazwę Agaricus subtortus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Elias Fries w 1838 r., przenosząc go do rodzaju Cortinarius^[1].

Synonimy^[2]:

• Agaricus subtortus Pers. 1801
• Cortinarius opimatus Britzelm. 1899
• Cortinarius subtortus var. opimatus (Britzelm.) Moënne-Locc. & Reumaux 1990
• Cortinarius subtortus (Pers.) Fr. 1838 var. subtortus
• Myxacium subtortum (Pers.) P. Kumm. 1871

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 1999 r., Andrzej Nespiak w 1975 r. opisał ten gatunek pod nazwą zasłonak przekręcony^[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 2,5–6 cm, za młodu półkulisty, potem łukowaty, w końcu płaski, a nawet płytkowklęsły. W stanie suchym gładki, matowy lub jedwabiście błyszczący, w stanie wilgotnym kleisty. Powierzchnia o barwie od oliwkowoochrowej do oliwkowobrązowej. Brzeg silnie podwinięty i u młodych owocników połączony z trzonem białą zasnówką^[4].

Blaszki

Szerokie i do trzonu szeroko przyrośnięte, brzuchate, początkowo jasnooliwkowoszare, potem czerwonobrązowe. U młodych owocników ostrza białawe i równe^[4].

Trzon

Wysokość 4–9 cm, grubość 1–1,5 cm, walcowaty z maczugowatą podstawą, kruchy, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia u młodych owocników biaława, pokryta kremowymi pozostałościami osłony, u starszych oliwkowoszara, żółtawa lub jasnoochrowa^[4].

Miąższ

Kremowy do jasnoochrowego, w smaku nieco gorzki^[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki: owalne, słabo lub umiarkowanie pokryte ostrymi brodawkowami, 6,5–7,5 × 5–5,7 μm. W hymenium liczne wrzecionowate cystydy. Wysyp zarodników rdzawobrązowy^[5].

Występowanie i siedlisko

Znane są jego stanowiska tylko w Europie i Kanadzie^[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano 2 stanowiska (w Beskidzie Żywieckim i Tatrach)^[3].

Grzyb mykoryzowy. Rośnie na kwaśnych i wilgotnych glebach, między mchami, głównie w górskich w lasach iglastych^[4].

Grzyb niejadalny^[4].