Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa

Zatępka polna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zatępka polna
Remove ads

Zatępka polna[1] (Pedinus femoralis) – gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Tenebrioninae. Zamieszkuje palearktyczną Eurazję od Europy Zachodniej po wschodnią Syberię i zachodnie Chiny.

Szybkie fakty Domena, Królestwo ...
Remove ads

Taksonomia

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1767 roku przez Karola Linneusza w 13. wydaniu Systema Naturae pod nazwą Tenebrio femoralis[2][3][4]. W 1802 roku Pierre-André Latreille wylistował go jako jeden z dwóch gatunków rodzaju Pedinus[5], wprowadzonego wcześniej w 1797 roku bez podawania podtaksonów[6]. W 1835 roku James Francis Stephens dokonał wyznaczenia T. femoralis gatunkiem typowym owego rodzaju[7].

Wyróżnia się w obrębie omawianego taksonu dwa podgatunki[4]:

  • Pedinus femoralis femoralis (Linnaeus, 1767)
  • Pedinus femoralis volgensis Mulsant et Rey, 1853
Remove ads

Morfologia

Chrząszcz o krępym, owalnym w zarysie ciele[8] długości od 7 do 10 mm[9], ubarwionym czarno lub brunatnoczarno, z wierzchu niemal matowym[8], od spodu błyszczącym[9]. Pokrój jest smuklejszy niż u P. helopioides i P. fallax[8].

Głowa jest poprzeczna, gęsto punktowana, na przedniej krawędzi pośrodku wykrojona, o oczach całkowicie podzielonych występami policzków. Czułki sięgają do tylnego brzegu przedplecza[9].

Przedplecze jest po bokach zaokrąglone, najszersze w połowie długości, pokryte płytkimi punktami, które po bokach wydłużają się trochę, ale nie łączą w podłużne smużki[8]. Mniej więcej tak szerokie jak przedplecze pokrywy[9] mają płytko punktowane rzędy i wyraźnie mikrorzeźbione, bardzo drobno i płytko punktowane międzyrzędy[8]. Człony od pierwszego do trzeciego przednich stóp u samca są rozszerzone, a u samicy wąskie[9]. Odnóża środkowej pary samca mają słabiej zakrzywione niż w przypadku P. helopioides i P. fallax, niemal proste u szczytu golenie[8]. Tylna para odnóży samca cechuje się długo owłosionymi udami bez ząbka na wierzchołku[9].

Remove ads

Ekologia i występowanie

Owad kserofilny, zamieszkujący stanowiska ciepłe i suche, chętnie o piaszczystym podłożu, w tym stepy, trawiaste zbocza[10][8] i pola uprawne[1]. Larwy przechodzą rozwój w glebie[9], gdzie żerują głównie na korzeniach roślin[1]. Postacie dorosłe bytują pod kamieniami, bryłami ziemi, wyschniętymi odchodami i szczątkami roślinnymi[10][8]. Żerują na martwej materii roślinnej[1].

Gatunek palearktyczny, kontynentalny[8]. W Europie znany jest z południowej i środkowej[10] Francji, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, północnych Włoch, Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, Rumunii, Bułgarii, Grecji oraz europejskich części Rosji i Turcji. W Azji podawany jest z syberyjskiej części Rosji, Armenii, Kazachstanu i chińskiego Sinciangu[3][9]. W Polsce stwierdzony został na stosunkowo nielicznych stanowiskach[10].

Przypisy

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads