Zbyszko Siemaszko

Zbyszko Siemaszko (ur. 30 sierpnia 1925 w Wilnie^[1], zm. 4 marca 2015 w Zalesiu Górnym^[2]) – artysta fotografik, autor fotografii Warszawy.

Zbyszko Siemaszko

Data i miejsce urodzenia	30 sierpnia 1925 Wilno
Data i miejsce śmierci	4 marca 2015 Zalesie Górne
Miejsce spoczynku	cmentarz komunalny w Piasecznie
Zawód, zajęcie	fotograf
Alma Mater	Szkoła Główna Planowania i Statystyki
Rodzice	Leonard, Tatiana
Odznaczenia

Jedno z bardziej znanych zdjęć Zbyszka Siemaszki – ruiny warszawskiego getta (ok. 1950)

Życiorys

Rodzice Leonard oraz Tatiana prowadzili zakład i sklep fotograficzny. Pod okiem ojca wcześnie zaczął fotografować, m.in. Józefa Piłsudskiego^[3].

Wraz ze starszymi braćmi Leonardem i Henrykiem żołnierz 3 Wileńskiej Brygady Armii Krajowej (ps. Swojak)^[4]. Dokumentował codzienne życie partyzantów. Podczas jednej z akcji w 1944 został dwukrotnie ciężko ranny w głowę, wzięty do niemieckiej niewoli i przekazany Gestapo. Odbity z więziennego szpitala. W drugiej połowie 1944 pracował jako fotograf w sowieckiej jednostce wojskowej. Zimą 1945 wyjechał do Polski: najpierw do Bydgoszczy, później Katowic (1946–1948), gdzie pracował jako fotoreporter tygodnika „Odra”^[3].

W 1948 zdał maturę i wyjechał do Warszawy. Absolwent Szkoły Głównej Planowania i Statystyki^[1]. Od 1950 prowadził pracownię dokumentacji fotograficznej w Społecznym Przedsiębiorstwie Budowlanym w Warszawie, gdzie wykonał dokumentację fotograficzną odbudowanych zabytków stolicy^[1]. Od 1951 na analogicznym stanowisku w Państwowym Przedsiębiorstwie Budowlanym Konserwacja Architektury Monumentalnej^[3]. Prowadził również zakład fotograficzny przy ul. Grójeckiej 40^[5].

W 1953–1961 fotoreporter tygodnika „Stolica”, a następnie tygodnika „Perspektywy”^[1]. W 1990, wraz z likwidacją czasopisma, przeszedł na emeryturę^[3].

Autor licznych wystaw i kilku albumów. Dysponował wysokiej jakości sprzętem^[6], który wykorzystywał m.in. do fotografowania warszawskich budynków i ulic, często z nietypowych punktów (m.in. dachów domów, z samolotów i helikopterów)^[7]. Z samolotu wykonał także fotografie ponad 300 polskich miast^[8].

Od 1951 członek Związku Polskich Artystów Fotografików (legitymacja nr 127), od 1956 Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Należał także do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację^[3].

Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Piasecznie^[3].

Duży zbiór jego fotografii znajduje się w zasobach Narodowego Archiwum Cyfrowego^[9].

Życie prywatne

Grób Zbyszka Siemaszki na cmentarzu komunalnym w Piasecznie

Z fotografią byli związani również jego starsi bracia, a także jego syn i wnuk^[10].

Odznaczenia i wyróżnienia

• Krzyż Walecznych
• Krzyż Partyzancki
• Krzyż Armii Krajowej
• Złota Odznaka Odbudowy Warszawy (1954)
• Złota Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1965)
• Nagroda Miasta Stołecznego Warszawy za zasługi w dziedzinie fotografii (1974, 1988)

Wybrane publikacje

• Zbyszko Siemaszko: Warszawa. Stanisław Ryszard Dobrowolski (wstęp), Tadeusz Kur (opr.). Warszawa: Sport i Turystyka, 1964. Brak numerów stron w książce
• Zbyszko Siemaszko: Polska z lotu ptaka. W. Kunicki (tekst), Krzysztof Lenk (opr. graf.). Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza RSW "Prasa, Książka, Ruch", 1974. Brak numerów stron w książce
• Zbyszko Siemaszko: Spojrzenia na Warszawę. Dobrosław Kobielski (scenariusz i tekst). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1987. ISBN 83-03-02045-5. Brak numerów stron w książce
• Zbyszko Siemaszko: Warszawa = Warsaw. Adam Bajcar (tekst). Warszawa: Sport i Turystyka, Muza, 1999. ISBN 83-7200-489-7. Brak numerów stron w książce