Zofibór

Zofibór – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie łukowskim, w gminie Wojcieszków^[3][5]. Obok miejscowości przepływa Bystrzyca, niewielka rzeka dorzecza Wisły.

Integralne części wsi Zofibór^[3][5]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0695574	Przytulin	kolonia

Zofibór

wieś
Rzymskokatolicki kościół parafialny pw. św. Zofii
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	łukowski
Gmina	Wojcieszków
Wysokość	158 m n.p.m.
Liczba ludności (2022)	175[1]
Strefa numeracyjna	25
Kod pocztowy	21-411[2]
Tablice rejestracyjne	LLU
SIMC	0695580[3]
Położenie na mapie gminy Wojcieszków Zofibór
Położenie na mapie Polski Zofibór
Położenie na mapie województwa lubelskiego Zofibór
Położenie na mapie powiatu łukowskiego Zofibór
51°50′04″N 22°21′58″E[4]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wieś stanowi sołectwo w gminie Wojcieszków^[6].

Według danych zamieszczonych w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego, tomu wydanego w 1895 r., wieś Zofibór liczyła 3 domy, 56 mieszkańców oraz zajmowała obszar 257 mórg^[7].

Na terenie miejscowości znajduje się zabytkowy zespół gorzelni dworskiej z początku XX wieku.

Miejscowość jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Zofii.

Dominikanie w Zofiborze

W Polsce dominikanie rozwijali bractwa Imienia Jezus od XVII wieku. W Borku Wielkopolskim założył bractwo ks. Feliks Durewicz (1576–1642). Filipini z pobliskiego Gostynia zabiegali w 1687 u dominikanów o założenie bractwa Imienia Jezus w Świętej Górze, w swoim kościele w Studziannie wyznaczyli zaś (obchodzoną do dziś) uroczystość odpustową na cześć Imienia Jezus. Benedyktyni założyli bractwo Imienia Jezus i Imienia Maryi w Wąwolnicy. W diecezji przemyskiej istniało kilka bractw Imienia Jezus: w Rybotyczach (1601), Odrzykoniu (1615) i w Haczowie (1693). W archidiakonacie lubelskim od 1638 istniało bractwo Imienia Jezus przy parafii Tuchowicz, od 1714 bractwo różańcowe i bractwo Imienia Jezus przy parafii w Kocku, od 1730 bractwo Imienia Jezus przy dominikańskiej parafii w Zofiborze. Klasztor Dominikanów został założony przez starostę łukowskiego Jana Domaszewskiego już w 1710 roku. Fundatorem klasztoru był także w 1721 roku Franciszek Nowosielski^[7].

Parafia św. Zofii w Zofiborze

Franciszek Nowosielski, starosta łukowski i jego żona Zofia z Gozdzkich, starościanka stężycka, wybudowali w Domaszewnicy kościół i klasztor dla Dominikanów (według Słownika Geograficznego Królestwa Polskiego fundatorem był Jan Domaszewski). Po spaleniu się kościoła w 1854 r. wybudowany został obecny kościół parafialny, drewniany. Do 1864 r. byli tu Dominikanie. Parafia erygowana w 1914 r. Wystrój wnętrza barokowy. Księgi metrykalne od 1914 r. Odpusty: św. Zofii, św. Dominika. Obecnie w skład parafii wchodzą następujące miejscowości: Zofibór, Wólka Domaszewska, Świderki (z gminy Wojcieszków), Szczygły Górne (z gminy Łuków powiatu łukowskiego), Domaszewnica, Kolonia Domaszewnica, Kolonia Domaszewska i Stanisławów (z gminy Ulan-Majorat powiatu radzyńskiego).