Zygmunt Przybylski

Zygmunt Przybylski (ur. 2 maja 1856 w Krakowie, zm. 13 lutego 1909 w Warszawie) – polski literat, komediopisarz.

Zygmunt Przybylski

Zygmunt Przybylski (przed 1907)
Data i miejsce urodzenia	2 maja 1856 Kraków
Data i miejsce śmierci	13 lutego 1909 Warszawa
Dziedzina sztuki	literatura

Życiorys

Początkowo pisał recenzje teatralne do prasy. Ukończył filozofię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1884 przeprowadził się do Warszawy i zaczął pisać do "Słowa" i "Wieku". W latach 1894–1896^[1] pracował jako dyrektor teatru lwowskiego, a od 1896 do 1904 teatrzyku ogródkowego w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 162-4-12)^[2]. Jego nagrobek w 1910 wykonał Czesław Makowski^[3].

Nagrobek Zygmunta Przybylskiego (1910)

Twórczość

• 1863 – Klęska powstania styczniowego w zaborze rosyjskim
• 1878 – Krytyka teatralna w Krakowie
• 1878 – Gałązka jaśminu
• 1886 – Wicek i Wacek
• 1887 – Panna
• 1887 – Państwo Wackowie
• 1888 – Mój mały
• 1890 – Złote góry
• 1892 – Protekcja dam
• 1893 – Bzy kwitną!
• 1897 – Pokój zawarty
• 1898 – Państwo młodzi
• 1900 – Dzierżawca z Olesiowa
• 1901 – Dwór we Władkowicach
• 1901 – Z rozwoju polskiego teatru. Antonina Hoffmann
• 1902 – Kronika miejscowa
• 1902 – Nasze szwaczki
• 1902 – Dług honorowy
• 1905 - Wdowa z musu
• 1908 – Włóczęga