bilist

bilist (język duński)

wymowa:

Dania: [biˈlist]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kierowca

odmiana:

(1.1) en bilist, bilisten, bilister, bilisterne

przykłady:

(1.1) Spritbilisten forsøgte at forklare betjenten, at øl ikke var alkohol. → Nietrzeźwy kierowca usiłował wytłumaczyć policjantowi, że piwo to nie alkohol.

(1.1) Den ældre bilist nåede at bremse og bilen ramte ikke fodgængeren. → Starszy kierowca zdołał zahamować i samochód nie uderzył w pieszego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fører, chauffør, kører

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bil w

związki frazeologiczne:

søndagsbilist → niedzielny kierowca

etymologia:

uwagi:

źródła:

bilist (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kierowca

odmiana:

(1.1) en bilist, bilisten, bilister, bilistene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bil m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „bilist” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

bilist (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kierowca

odmiana:

(1.1) ein bilist, bilisten, bilistar, bilistane

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bil m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

 Hasło „bilist” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

bilist (język szwedzki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kierowca

odmiana:

(1.1) en bilist, bilisten, bilister, bilisterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bil w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: