blissful

blissful (język angielski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) błogi, niebiański, radosny, rozkoszny

odmiana:

(1.1) st. wyższy more blissful; st. najwyższy most blissful

przykłady:

(1.1) We spent a blissful week together. → Spędziliśmy razem błogi tydzień.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) delighted, ecstatic, elated, enchanted, euphoric, happy, heavenly, joyful

antonimy:

(1.1) miserable, wretched

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bliss

przysł. blissfully

związki frazeologiczne:

(1.1) in blissful ignorance

etymologia:

uwagi:

źródła: