conjunto

conjunto (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [koŋ.ˈxun̦.to]

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łączny, połączony, wspólny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) zespół, grupa

(2.2) całość, całokształt, komplet

(2.3) mat. zbiór

(2.4) komplet (odzieży)

odmiana:

(1) lp conjunto m, conjunta ż; lm conjuntos m, conjuntas ż

(2) lm conjuntos

przykłady:

(1.1) Las fuerzas conjuntas de la OTAN atacaron el santuario de los talibanes. → Połączone siły NATO zaatakowały sanktuarium talibów.

składnia:

kolokacje:

(2.4) conjunto vacío → zbiór pusty

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. conjuntar

przym. conjuntado, conjuntivo

rzecz. conjuntivitis ż, conjuntiva ż, conjunción

związki frazeologiczne:

en conjunto → w sumie, ogólnie

etymologia:

łac. coniunctus

uwagi:

źródła:

conjunto (język portugalski)

wymowa:

IPA: /kõ.ˈʒũ.tu/

podział przy przenoszeniu wyrazu: con•jun•to

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) łączny, połączony, wspólny

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) zespół, grupa

(2.2) zespół, zbiór, całość, całokształt, komplet

(2.3) zespół, drużyna, team

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: