defraudant

defraudant (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) praw. człowiek, który dopuścił się defraudacji

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. defraudacja ż

forma żeńska defraudantka ż

czas. defraudować ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) embezzler
• niemiecki: (1.1) Veruntreuer m
• słowacki: (1.1) defraudant m

źródła:

defraudant (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) defraudant

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. defraudácia ż

forma żeńska defraudantka ż

czas. defraudovať ndk./dk., zdefraudovať dk.

przym. defraudačný

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: