dismay

dismay (język angielski)

wymowa:

IPA: /dɪsˈmeɪ/, SAMPA: /dIs"meI/

wymowa amerykańska^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik niepoliczalny

(1.1) niepokój

(1.2) przerażenie

(1.3) konsternacja

czasownik

(2.1) niepokoić

(2.2) przerażać

(2.3) konsternować

odmiana:

przykłady:

(1.2) He looked in dismay at the destruction of the town caused by the hurricane. → Patrzył w przerażeniu na zniszczenie miasta spowodowane przez huragan.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: