edyl

edyl (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɛdɨl], AS: [edyl] ^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. urzędnik w starożytnym Rzymie sprawujący nadzór nad porządkiem i bezpieczeństwem w mieście, nad pracami publicznymi i budowlanymi, zaopatrzeniem w żywność oraz organizacją igrzysk; zob. też edyl w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

(1.1) Uzyskawszy urząd edyla, zorganizował ludowi walki gladiatorów.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. edylitet m

przym. edylski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) aedile
• czeski: (1.1) aedil
• słowacki: (1.1) edil m
• staroangielski: (1.1) hofweard m
• włoski: (1.1) edile m

źródła: