fantasta

fantasta (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ktoś, kto wierzy w fantazje, nierealne przedsięwzięcia

(1.2) liter. twórca literatury, filmu z rodzaju fantastyki

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) realista

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fantastyka ż, fantastyczność ż, fantastka ż

przym. fantastyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• bułgarski: (1.1) фантазьор m; (1.2) фантаст m
• duński: (1.1) fantast w
• niemiecki: (1.1) Fantast m
• norweski (bokmål): (1.1) fantast m
• norweski (nynorsk): (1.1) fantast m
• słowacki: (1.1) fantasta m
• szwedzki: (1.1) fantast w
• włoski: (1.1) abbacone m, fantasticatore m

źródła: