imienny

imienny (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z imieniem i nazwiskiem; wskazujący kogoś z imienia i nazwiska; zawierający nazwisko

(1.2) jęz. dotyczący części mowy odmieniającej się przez przypadki

(1.3) liter. publ. opatrzony nazwiskiem autora

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) tytularny

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. imiennik mos, imienniczka ż, imieniny nmos, imienność ż

przysł. imiennie, bezimiennie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. imię + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) personal, titular, titulary; (1.2) substantival; (1.3) onymous
• bułgarski: (1.1) именен
• francuski: (1.1) personnel
• niemiecki: (1.1) namentlich; (1.2) Nominal-

źródła: