keton

Podobna pisownia: Keton • ketón

keton (język polski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) biochem. organiczny związek chemiczny, którego cząsteczka zawiera grupę karbonylową (>C=O) umieszczoną wewnątrz łańcucha węglowego

odmiana:

przykłady:

(1.1) Najprostszy keton to aceton.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ketonowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ketone
• bułgarski: (1.1) кетон m (keton)
• czeski: (1.1) keton m
• duński: (1.1) keton w
• esperanto: (1.1) ketono
• fiński: (1.1) ketoni
• francuski: (1.1) cétone ż
• hiszpański: (1.1) cetona ż
• interlingua: (1.1) ketone
• japoński: (1.1) ケトン (keton)
• koreański: (1.1) 케톤 (keton)
• łaciński: (1.1) ketonum n
• niemiecki: (1.1) Keton n
• portugalski: (1.1) cetona ż
• słowacki: (1.1) ketón m
• turecki: (1.1) keton
• ukraiński: (1.1) кетон m (keton)
• węgierski: (1.1) keton
• włoski: (1.1) chetone m

źródła:

keton (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) biochem. keton

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

keton (język turecki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biochem. keton

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

keton (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) biochem. keton

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: