key

key (język angielski)

wymowa:

bryt. (RP), amer.: enPR: kē, IPA: /kiː/, SAMPA: /ki:/

wymowa brytyjska^ⓘ

wymowa amerykańska^ⓘ

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) klucz

(1.2) przycisk, klawisz

(1.3) przen. rozwiązanie

(1.4) objaśnienie, legenda (mapy lub wykresu)

(1.5) muz. tonacja

(1.6) archit. zwornik, klin

(1.7) geogr. wysepka (zwłaszcza koralowa)

(1.8) telekom. klucz (telegraficzny)

(1.9) kryptogr. klucz (szyfru)

czasownik

(2.1) porysować kluczem, zarysować kluczem

przymiotnik

(3.1) kluczowy, zasadniczy

odmiana:

(1) lp key; lm keys

przykłady:

(1.1) I lost my keys! → Zgubiłam klucze!

(1.2) Press any key. → Naciśnij dowolny przycisk.

(2.1) Somebody keyed my car. → Ktoś zarysował kluczami mój samochód.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) button

(1.3) solution

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. keyboard, keyhole, keywey, keymaster

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.ang. cæg

uwagi:

źródła:

key (język zazaki)

wymowa:

znaczenia:

zaimek pytajny

(1.1) kiedy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: