kniv

kniv (język duński)

wymowa:

Dania: ['kniˀw]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) nóż

odmiana:

(1.1) en kniv, kniven, knive, knivene

przykłady:

(1.1) Hun spiser med kniv og gaffel. → Ona je nożem i widelcem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) barberkniv → brzytwa • lommekniv → scyzoryk • knivstikker → nożownik • knivmager → rzemieślnik wyrabiający noże

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

have kniven på struben → mieć nóż na gardle

etymologia:

st.nord. knífr

uwagi:

źródła:

kniv (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nóż

odmiana:

(1.1) en kniv, kniven, kniver, knivene

przykłady:

(1.1) Mannen ble drept med kniv. → Mężczyzna został zabity nożem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. knive

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. knífr

uwagi:

źródła:

 Hasło „kniv” w: Bokmålsordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.

 Hasło „kniv” w: Det Norske Akademis ordbok, Det Norske Akademi for Språk og Litteratur.

kniv (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) nóż

odmiana:

(1.1) ein kniv, kniven, knivar, knivane

przykłady:

(1.1) Barnet et middagen sin med kniv og gaffel. → Dziecko je swój obiad nożem i widelcem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. knive/kniva

związki frazeologiczne:

etymologia:

st.nord. knífr

uwagi:

źródła:

 Hasło „kniv” w: Nynorskordboka, Språkrådet og Universitetet i Bergen.