pengeseddel

pengeseddel (język duński)

wymowa:

IPA: [ˈpεŋəˌsεðəl]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bank. banknot

odmiana:

(1) en pengeseddel, pengeseddelen/pengesedlen, pengesedler, pengesedlerne

przykłady:

(1.1) Chaufføren nægtede at tage imod den ødelagte pengeseddel og forlangte, at hun betalte med kreditkort. → Kierowca odmówił przyjęcia zniszczonego banknotu i zażądał, aby zapłaciła kartą kredytową.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) seddel

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. penge + seddel

uwagi:

źródła: