selvmorder

selvmorder (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samobójca

odmiana:

(1.1) en selvmorder, selvmorderen, selvmordere, selvmorderne

przykłady:

(1.1) En selvmorder sprængte sig i luften i lufthavnen. → Samobójca wysadził się na lotnisku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. selvmord

przym. selvmorderisk

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. selv + mord + -er

uwagi:

źródła:

selvmorder (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samobójca

odmiana:

(1.1) zob. morder

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) sjølmorder

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. selvmord

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: