smil

smil (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bot. kocanka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

Hasło zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!

źródła:

smil (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) uśmiech

odmiana:

(1.1) et smil, smilet, smil, smilene

przykłady:

(1.1) Hendes kunstige smil irriterer mig mest. → Najbardziej drażni mnie jej sztuczny uśmiech.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. smile

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. smile

uwagi:

źródła:

smil (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(1.1) uśmiech

odmiana:

(1.1) en smil, smilen, smil, smilene lub et smil, smilet, smil, smilene lub et smil, smilet, smil, smila

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. smile

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

smil (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(1.1) uśmiech

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: