substans

substans (język duński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) substancja

odmiana:

(1.1) en substans, substansen, substanser, substanserne

przykłady:

(1.1) Flasken indeholdte en ildelugtende grønlig substans. → Butelka zawierała śmierdzącą zielonkawą substancję.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. substantia

uwagi:

źródła:

substans (język norweski (bokmål))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) substancja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

substans (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) substancja

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: