ting

ting (język bislama)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) myśleć, pomyśleć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ting (język farerski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) rzecz

(1.2) polit. parlament

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) løgting

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

ting (język norweski (bokmål))

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rzecz (przedmiot)

(1.2) rzecz (sprawa)

(1.3) polit. parlament

odmiana:

(1) en ting, tingen, ting, tingene lub en ting, tingen, ting, tinga

przykłady:

(1.1) De liker å kjøpe dyre ting. → Oni lubią kupować drogie rzeczy.

(1.2) På skolen lærte jeg mange unyttige ting. → W szkole nauczyłem się wielu bezużytecznych rzeczy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) storting

synonimy:

(1.1) gjenstand

(1.2) sak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: