vingla

vingla (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) słaniać się, zataczać się, chwiać się, kiwać się, kolebać się

(1.2) przen. lawirować, balansować, wahać się

odmiana:

(1.1) att vingla, vinglar, vinglade, vinglat, vingla! ; pres. part. vinglande, perf. part. -

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) vackla, kränga, ragla

(1.2) slingra sig, vela

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. vinglande, vingel

przym. vinglig

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy vingla fram • vingla runt

etymologia:

uwagi:

źródła: