Ľubochnianska dolina
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Ľubochnianska dolina – dolina w grupie górskiej Wielkiej Fatry w Karpatach Zachodnich na Słowacji[1].
Jest najdłuższą doliną, leżącą całkowicie w obrębie Wielkiej Fatry. Jej długość wynosi ok. 25 km. Zaczyna się na północnych stokach sedla Ploskej i północno-wschodnich stokach szczytu Ploská. Ciągnie się w kierunku północnym, by tuż przed miejscowością Ľubochňa skręcić ku północnemu wschodowi i ujść do doliny Wagu. Na całej swej długości rozdziela obie główne odnogi grupy górskiej Wielkiej Fatry: wschodnią (zwaną „liptowską”) i zachodnią (zwaną „turczańską”). Z obu stron uchodzi do niej szereg krótkich dolin bocznych. Dolina przecina szereg różnych formacji geologicznych, budujących Wielką Fatrę, co wpływa na zróżnicowanie jej ukształtowania i roślinności. Doliną spływa potok Ľubochnianka[2]. Środkową i górną część doliny, powyżej linii spadku Przełęczy Lubochniańskiej, obejmuje Park Narodowy Niżne Tatry[3].
Do 1965 r. wiodła doliną leśna kolej wąskotorowa, której odnogi sięgały również do niektórych dolin bocznych. Była to kolej elektryczna, zasilana przez elektrownię wodną na potoku Ľubochnianka w dolnej części doliny. Kolej została zlikwidowana po 1965 roku, ale elektrownia na potoku istnieje nadal, mimo że straciła swoje znaczenie. W osi kolei wybudowano asfaltową drogę doprowadzająca aż po kraniec doliny zwany Močidlo. Droga ta jest jednak dostępna dla pojazdów samochodowych jedynie na odcinku ok. 5 km, po lokalny ośrodek narciarski zwany Vyšné Krátke[2]. Całą dolinę można natomiast przejechać rowerem. Dla turystów pieszych znakowany szlak turystyczny wiodący dnem doliny zaczyna się dopiero w górnej części doliny przy leśniczówce Blatná (Blatná, horareň). Od głównej drogi biegnącej dnem doliny wychodzi jednak kilka innych szlaków turystycznych[1].