Żyła tarczowa dolna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Żyła tarczowa dolna (łac. vena thyroidea inferior, vena thyroidea caudale[2]) – w anatomii człowieka żyła gruczołu tarczowego powstająca ze splotu tarczowego nieparzystego[3].
Żyła tarczowa dolna rozpoczyna się na powierzchni tchawicy trzema korzeniami, łączącymi się zwykle w jeden pień, następnie biegnie w dół i krzyżuje od przodu tętnicę szyjną wspólną[4]. Wpada do żyły szyjnej wewnętrznej lub do żyły ramienno-głowowej lewej (lewa żyła tarczowa dolna) i kąta połączenia żył ramienno-głowowych (prawa żyła tarczowa dolna)[3]. Jej dopływami są drobne gałązki z krtani, żyły tchawicze i żyły przełykowe[4][3]. Tworzy zespolenia z żyłą szyjną wewnętrzną (przez splot tarczowy nieparzysty)[5]. Ma jedną parę zastawek w pobliżu ujścia[4].
Odmiany:
- może być podwójna[4]
- może nie mieć zastawek[4]
- może przesunąć się wyżej, stanowiąc żyłę tarczową środkową[4]