Top Qs
Linha do tempo
Chat
Contexto

Grande Ofensiva (Turquia)

maior e última operação militar da Guerra da Independência da Turquia (1919–1922) Da Wikipédia, a enciclopédia livre

Grande Ofensiva (Turquia)
Remove ads

A Grande Ofensiva (em turco: Büyük Taarruz) foi a maior e última operação militar da Guerra de Independência da Turquia, travada entre as Forças Armadas Turcas leais ao Governo da Grande Assembleia Nacional da Turquia e o Reino da Grécia, encerrando a Guerra Greco-Turca. A ofensiva começou em 26 de agosto de 1922 com a Batalha de Dumlupınar. Os turcos reuniram cerca de 98.000 homens, o maior número desde o início da guerra, para iniciar a ofensiva contra o Exército Grego de aproximadamente 130.000 homens. [10] [11] De 31 de agosto a 9 de setembro, a frente percorreu uma distância de 300km enquanto as tropas gregas recuavam. [12] O exército turco não dispunha de veículos motorizados; as suas forças eram constituídas por unidades de infantaria e cavalaria, e o apoio logístico era fornecido por um sistema de abastecimento baseado em carros de bois. [13]

Factos rápidos Data, Local ...

As tropas turcas chegaram ao mar em 9 de setembro com a captura de Esmirna. A operação terminou em 18 de setembro de 1922 com a captura de Erdeque e Biga. A derrota impressionante causou grande dissensão dentro do exército grego e uma perda geral de moral, o que levou à relutância em continuar lutando. Além disso, inúmeras divisões gregas foram cercadas e destruídas como unidades de combate eficazes, o que significava que o exército grego havia perdido suas capacidades ofensivas e era incapaz de organizar uma retirada controlada, resultando em numerosos prisioneiros de guerra gregos.

Remove ads

Avanço

A ofensiva começou com a Batalha de Dumlupınar, onde o exército turco derrotou o exército grego em quatro dias, abrindo caminho para uma ofensiva rápida. Após a ordem de Mustafa Kemal Atatürk emitida nas Forças da Grande Assembleia Nacional da Turquia, a parte principal do Exército turco começou a se mover em direção a Esmirna e uma força secundária começou a se mover de Esquixequir em direção a Bursa. [12] O comandante-chefe das forças gregas na Ásia Menor, Nikolaos Trikoupis, rendeu-se em 29 de agosto. [14] [15] Em 7 de setembro, Aidim, Germencik e Kuşadası caíram sob controle turco. Em 16 de setembro, as últimas tropas gregas deixaram Çeşme, e dois dias depois o III Corpo Grego deixou Erdeque. O Chefe do Estado-Maior Britânico expressou a sua admiração pela operação militar turca. [16]

Remove ads

Galeria

Ver também

Referências

  1. Belgelerle Türk tarihi dergisi, Editions 28–31, Menteş Kitabevi, 1999, page 35 (em turco)
  2. A. Dural: His Story: Mustafa Kemal and Turkish Revolution, ISBN 0595412513, iUniverse, 2007, page 93
  3. Nizamettin Nazif Tepedelenlioğlu: Bilinmiyen taraflariyle Atutürk, Yeni Çığır Kitabevi, 1959, page 64 (em turco)
  4. Assertion of unitary, independent national states in central and southeast europe (1821–1923), Bibliotheca historica romaniae Edition 62, Edited by Viorica Moisuc and Ion Calafeteanu, Section des sciences historiques de l'Académie de la République Populaire Roumaine., 1980, page 340 (footnote 94)
  5. Ali Çimen, Göknur Göğebakan: Tarihi Değiştiren Savaşlar, 2. Edition, ISBN 9752634869, page 321. (em turco)
  6. Clodfelter, Micheal. Warfare and armed conflicts : a statistical encyclopedia of casualty and other figures, 1492/2015 Fourth ed. [S.l.: s.n.] p. 346. ISBN 1476625859
  7. Chronicling America – Historic American Newspapers, Turk Cavalry Routs Greeks, The Ogden standard-examiner (Ogden, Utah), 7 September 1922, page 2.
  8. Bruce Clark: Twice a Stranger: The Mass Expulsions That Forged Modern Greece And Turkey, Harvard University Press, 2006, ISBN 0674023684, page 22.
  9. International Committee of Historical Sciences, 1980, page 227.
  10. International review of military history (em inglês). [S.l.: s.n.] 1980
  11. International Committee of Historical Sciences, 1980, page 227.
  12. "Trikupis" veya "Trikopis", Büyük Larousse Sözlük ve Ansiklopedisi, 22.
  13. Aggelomatis, Chr.
  14. Elisabeth Özdalga: The Last Dragoman: The Swedish Orientalist Johannes Kolmodin as Scholar, Activist and Diplomat, Swedish Research Institute in Istanbul, 2006, ISBN 9789186884147, page 62.

Bibliografia

  • Kemal Niş, Reşat Söker, Türk İstiklâl Harbi, Batı Cephesi, Büyük Taarruz’da Takip Harekâtı (31 Ağustos – 18 Eylül 1922), Cilt 2, Kısım. 6, 3. Kitap, Genkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1969. (em turco)
  • İsmet Görgülü, Büyük Taarruz: 70 nci Yıl Armağanı, Genelkurmay Başkanlığı Basımevi, Ankara, 1992. (em turco)
  • Celal Erikan, Komutan Atatürk, Cilt I-II, Üçüncü Basım, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, İstanbul, 2001, ISBN 975-458-288-2. (em turco)
Remove ads

Ligações exetrnas

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads