cuntinar

Mirandês

Verbo

cun.ti.nar

1. continuar

Conjugação

    Verbo regular da 1ª conjugação (-ar)

Formas impessoais Infinitivo cuntinar Gerúndio cuntinando Particípio cuntinado Formas pessoais Modo Tempo Singular Plural 1ª 2ª 3ª 1ª 2ª 3ª Indicativo Presente cuntino cuntinas cuntina cuntinamos cuntinais cuntinan Pretérito imperfeito cuntinaba cuntinabas cuntinaba cuntinábamos cuntinábades cuntinában Pretérito perfeito cuntinei cuntineste cuntinou cuntinemos cuntinestes cuntinórun Pretérito mais-que-perfeito cuntinara cuntinaras cuntinara cuntináramos cuntinárades cuntináran Futuro cuntinarei cuntinarás cuntinará cuntinaremos cuntinareis cuntinaran Condicional cuntinarie cuntinaries cuntinarie cuntinariemos cuntinariedes cuntinarien Conjuntivo/ subjuntivo Presente cuntine cuntines cuntine cuntinemos cuntinedes cuntinem Imperfeito cuntinasse cuntinasses cuntinasse cuntinássemos cuntinássedes cuntinássen Futuro cuntinar cuntinares cuntinar cuntinarmos cuntinardes cuntináren Imperativo – cuntina cuntine – cuntinai – Infinitivo pessoal cuntinar cuntinares cuntinar cuntinarmos cuntinardes cuntináren

Ver também

No Wikcionário

cuntinaçon