Eifer

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din vechea germană de sus eibar latină zēlus.

Pronunție

  • AFI: /'ʔaɪ̯fɐ/


Substantiv


Declinarea substantivului
der Eifer
m Singular Plural
Nominativ der Eifer invariabil
Acuzativ den Eifer invariabil
Dativ dem Eifer invariabil
Genitiv des Eifers invariabil
  1. zel

Cuvinte derivate

  • Eiferer
  • eifrig
  • eifern
  • ereifern

Cuvinte compuse

Expresii

  • Im Eifer des Gefechts
  • Blinder Eifer schadet nur
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads