Fuhrmann
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
germană
(Deutsch)
Etimologie
Atestat în secolul al XV-lea; compus din Fuhre („cărucior”) + Mann („bărbat, om”).
Pronunție
- AFI: /ˈfuːɐ̯ˌman/
Substantiv
| Declinarea substantivului der Fuhrmann | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | der Fuhrmann | die Fuhrleute, Fuhrmänner |
| Acuzativ | den Fuhrmann | die Fuhrleute, Fuhrmänner |
| Dativ | dem Fuhrmann | den Fuhrleuten, Fuhrmännern |
| Genitiv | des Fuhrmann(e)s | der Fuhrleute, Fuhrmänner |
- (astăzi ist.) căruțaș, cărăuș, vizitiu, harabagiu, cărucer
- Nach so vielen Stunden Fahrt mussten Zugochse und Fuhrmann' eine Rast machen, wozu sich der Dorfweiher anbot.
- (defectiv de plural; astron.) Vizitiul, Țarcul, Auriga
- Hoch am Himmel ist der Fuhrmann mit seinem hellen Stern Capella zu finden.
Cuvinte apropiate
- Fuhre
- Mann
Referințe
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads