Koch

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Variante de scriere Vezi și : koch

germană

(Deutsch)

Etimologie

Atestat în secolul al IX-lea; din germană veche de sus choch, care provine din latină târzie cocus < latină coquus.

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
der Koch
m. Singular Plural
Nominativ der Koch die Köche
Acuzativ den Koch die Köche
Dativ dem Koch(e) den Köchen
Genitiv des Koch(e)s der Köche
  1. (gastr.) bucătar
    Der Koch gab sich viel Mühe mit der Zubereitung der Speisen.

Sinonime

  • (gastr.) Essenzubereiter, Gastronom, Speisebereiter

Cuvinte derivate

Cuvinte compuse

  • Chefkoch
  • Entremetier
  • Fernsehkoch
  • Haubenkoch
  • Hobbykoch
  • Hotelkoch
  • Kantinenkoch
  • Mietkoch
  • Profikoch
  • Schiffskoch
  • Spitzenkoch
  • Sternekoch

Cuvinte apropiate

  • kochen

Expresii

  • Hunger ist der beste Koch
  • viele Köche verderben den Brei

Vezi și

  • Gardemanger
  • Küchenchef
  • Küchenmeister
  • Patissier
  • Saucier
  • Smutje
  • Sous-Chef


Nume propriu

Koch

  1. nume de familie

Sinonime

  • Coccejus, Köch, Kocher, Kochius, Köchle, Köchling, Kochly, Köchly, Kochmann, Kochs, Kock, Kocke, Köcker, Kocks, Kocmann, Koke, Koock, Kook, Kooker, Kox

Cuvinte derivate

  • Bierkoch
  • Brüggenkoch
  • Franzkoch
  • Hünerkoch
  • Küperkoch
  • Mengelkoch
  • Oelkoch
  • Pfannkoch
  • Schmalkoch
  • Süßkoch

Referințe

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads