Mechaniker
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
germană
(Deutsch)
Etimologie
Inevitabil din latină mechanicus < greacă antică μηχανικός (mēkhanikós), din μηχανή (mēkhanḗ).
Pronunție
- AFI: /meˈçaːnikɐ/
Substantiv
| Declinarea substantivului der Mechaniker | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | der Mechaniker | die Mechaniker |
| Acuzativ | den Mechaniker | die Mechaniker |
| Dativ | dem Mechaniker | den Mechanikern |
| Genitiv | des Mechanikers | der Mechaniker |
- (mec.) mecanic
- Mein Mann kann zu Hause allerhand reparieren, denn er ist Mechaniker von Beruf.
Cuvinte derivate
Cuvinte apropiate
- Mechanik
- mechanisch
- mechanisieren
Cuvinte compuse
cuvinte compuse
|
|
Referințe
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads