Tischler
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
germană
(Deutsch)
Etimologie
Atestat în secolul al XV-lea; din forma veche Tischer.
Pronunție
- AFI: /ˈtɪʃlɐ/
Substantiv
| Declinarea substantivului der Tischler | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ | der Tischler | die Tischler |
| Acuzativ | den Tischler | die Tischler |
| Dativ | dem Tischler | den Tischlern |
| Genitiv | des Tischlers | der Tischler |
- tâmplar
- Den Schrank haben wir uns vom Tischler machen lassen.
Sinonime
Antonime
- Zimmermann, Zimmerer
Cuvinte derivate
- Tischlerei
- Tischlerin
Cuvinte compuse
- Bautischler
- Kunsttischler
- Möbeltischler
- Sargtischler
Referințe
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads