ansteckend

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din verbul anstecken.

Pronunție

  • AFI : /'anˌʃtɛkn̩t/


Adjectiv

ansteckend (comp. ansteckender, sup. am ansteckendsten)

  1. (med. și fig.) contagios, infecțios, molipsitor, pestilențial
    Die Krankheit ist ansteckend.

Sinonime

Cuvinte apropiate

  • anstecken

Referințe

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads