balancer

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

engleză

(English)

Etimologie

Din balance + sufixul -(e)r.

Pronunție

  • AFI: /ˈbælənsər/


Substantiv

balancer, pl. balancers

  1. echilibrist
  2. egalizator

Cuvinte derivate

  • balance

Referințe





franceză

(français)

Etimologie

Din balance + sufixul -(e)r.

Pronunție

  • AFI: /ba.lɑ̃.se/


Verb

  1. a balansa, a legăna

se balancer

  1. a se balansa, a se bălăngăni

Cuvinte derivate

  • balance
  • balançoire

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads