bourgeon
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
franceză
(français)
Etimologie
Din franceza veche bourjon, care provine din forma burjon < latină populară burrionem < burrio < burra.
Pronunție
- AFI: /buʁ.ʒɔ̃/
Substantiv
bourgeon m., bourgeons pl.
- mugur, boboc
- Un arbre qui pousse quantité de bourgeons.
- (fig.) coș, bubă
- Avoir le visage tout couvert de bourgeons.
Cuvinte derivate
- bourgeonner
- bourgeonneux
Referințe
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads