conciliant
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
română
Etimologie
Din franceză conciliant.
Pronunție
- AFI: /kon.ʧi.li'ant/
Adjectiv
| Declinarea adjectivului conciliant | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | conciliant | concilianți |
| Feminin | conciliantă | conciliante |
| Neutru | conciliant | conciliante |
- împăciuitor; care se lasă ușor înduplecat.
Traduceri
Traduceri
Anagrame
Referințe
- DEX '98 via DEX online
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads