couru
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
franceză
(français)
Etimologie
Pronunție
- AFI: /ku.ʁy/
Adjectiv
| Declinarea adjectivului couru | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | couru | courus |
| Feminin | courue | courues |
- vizitat, frecventat
- Ce spectacle est fort couru.
- (p.ext.) căutat
- Un prédicateur fort couru.
- cert, sigur
Sinonime
- 1: fréquenté
- 2: recherché
- 3: certain
Cuvinte compuse
- couru d'avance
Cuvinte apropiate
Etimologie
Din courir.
Verb
- forma de participiu trecut la masculin singular pentru courir.
Referințe
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads