individualism
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
română
Etimologie
Din franceză individualisme.
Pronunție
- AFI: /in.di.vi.du.a'lism/
Substantiv
| Declinarea substantivului individualism | ||
| n. | Singular | Plural |
| Nominativ-Acuzativ | individualism | invariabil |
| Articulat | individualismul | invariabil |
| Genitiv-Dativ | individualismului | invariabil |
| Vocativ | individualismule | invariabil |
- denumire generică pentru concepțiile etice care iau ca punct de plecare individul izolat, independent de societate.
- atitudine a celui care subordonează interesele obștești celor personale, care este preocupat exclusiv de propria persoană.
Traduceri
Traduceri
Referințe
- DEX '98 via DEX online
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads