ostacolo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

italiană

(italiano)

Etimologie

Din latină obstaculum.

Pronunție

  • AFI: /o'stakolo/


Substantiv

ostacolo m., ostacoli pl.

  1. obstacol
  2. (sport) gard

Sinonime

Cuvinte derivate

  • ostacolare
  • ostacolista

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads