propitiation
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
engleză
(English)
Etimologie
Din engleza medie propiciacioun, care provine din latină târzie propitiātiōn < propitiātiō.
Pronunție
- AFI: /prəˌpɪʃiˈeɪʃən/
Substantiv
propitiation, pl. propitiations
- (înv.) împăcare, reconciliere
Sinonime
- atonement, expiation, placation
Cuvinte apropiate
- propitiate
Referințe
franceză
(français)
Etimologie
Din latină propitiātiō.
Pronunție
Pronunție lipsă. (Modifică pagina)
Substantiv
propitiation f., propitiations pl.
Cuvinte derivate
- propitiateur
- propitiatoire
Cuvinte apropiate
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads