quitter

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

engleză

(English)

Etimologie

Din quit + sufixul -(t)er.

Pronunție

  • AFI: /ˈkwɪtər/


Substantiv

quitter, pl. quitters

  1. părăsitor

Cuvinte derivate

  • quit
  • quittable

Referințe





franceză

Etimologie

Din quitte + -(e)r.

Pronunție


Verb

  1. a abandona, a părăsi
  2. a pleca, a lăsa

Sinonime

Cuvinte derivate

  • acquittement
  • acquitter
  • quitte
  • quittance
  • quitus

Expresii

  • son image ne me quitte pas
  • ne pas quitter des yeux
  • quitter le droit chemin
  • qui quitte sa place la perd
  • qui quitte la partie la perd

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads