rabbi

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Variante de scriere Vezi și : Rabbi

engleză

(English)

Etimologie

Din latină târzie rabbi, care provine din greacă koine ῥαββί (rhabbí) < ebraică רבי‏ (rabbi, „stăpânul meu”), din רב (rav, „stăpân”) +‎ ־י‏ (i, „mine, al meu”).

Pronunție

  • AFI: /ˈɹæbaɪ/


Substantiv

rabbi, pl. rabbis

  1. (rel.) rabin
    We visited the rabbi for spiritual guidance.
  2. (argou) mentor (la poliție)

Cuvinte derivate

  • rabbinate
  • rabbinic

Cuvinte apropiate

  • rav
  • rabbeinu
  • reb
  • rebbe
  • rebbetzin

Vezi și

Referințe





Remove ads

finlandeză

(suomi)

Etimologie

Inevitabil din latină târzie rabbi, care provine din greacă koine ῥαββί (rhabbí) < ebraică רבי‏ (rabbi, „stăpânul meu”), din רב (rav, „stăpân”) +‎ ־י‏ (i, „mine, al meu”).

Pronunție

Pronunție lipsă. (Modifică pagina)

Substantiv


Declinarea substantivului
rabbi
Singular Plural
Nominativ rabbi rabbit
Genitiv rabbin rabbien
Partitiv rabbia rabbeja
Ilativ rabbiin rabbeihin
Inesiv rabbissa rabbeissa
  1. (rel.) rabin

Sinonime

  • (rel.) rabbiini

Vezi și

  • juutalaisuus

Referințe





Remove ads

italiană

(italiano)

Etimologie

Din latină târzie rabbi, care provine din greacă koine ῥαββί (rhabbí) < ebraică רבי‏ (rabbi, „stăpânul meu”), din רב (rav, „stăpân”) +‎ ־י‏ (i, „mine, al meu”).

Pronunție


Substantiv

rabbi m., invariabil

  1. (rel.) rabin

Sinonime

  • (rel.) rabbino

Vezi și

  • giudaismo

Referințe





latină

(Latina)

Etimologie

Din greacă koine ῥαββί (rhabbí) < ebraică רבי‏ (rabbi, „stăpânul meu”), din רב (rav, „stăpân”) +‎ ־י‏ (i, „mine, al meu”).

Pronunție

  • AFI: /ˈrab.biː/


Substantiv


Declinarea substantivului
rabbī
m. Singular Plural
Nominativ rabbī invariabil
Genitiv invariabil invariabil
Dativ invariabil invariabil
Acuzativ invariabil invariabil
Ablativ invariabil invariabil
Vocativ invariabil invariabil
  1. (în latină târzie; rel., mai ales onorific) maistru, doctor; (spec.) rabin

Sinonime

  • (rel.) (abr.) R.

Cuvinte apropiate

  • rabinus

Vezi și

  • iudaismus

Referințe





Remove ads

maghiară

(magyar)

Etimologie

Din latină târzie rabbi, care provine din greacă koine ῥαββί (rhabbí) < ebraică רבי‏ (rabbi, „stăpânul meu”), din רב (rav, „stăpân”) +‎ ־י‏ (i, „mine, al meu”).

Pronunție

  • AFI: /ˈrɒbːi/


Substantiv

rabbi, pl. rabbik

  1. (rel.) rabin

Cuvinte derivate

  • főrabbi
  • rabbiság

Vezi și

  • judaizmus

Referințe





neerlandeză

(Nederlands)

Etimologie

Din latină târzie rabbi, care provine din greacă koine ῥαββί (rhabbí) < ebraică רבי‏ (rabbi, „stăpânul meu”), din רב (rav, „stăpân”) +‎ ־י‏ (i, „mine, al meu”).

Pronunție


Substantiv


Declinarea substantivului
rabbi
m. Singular Plural
Substantiv rabbi rabbi's
Diminutiv rabbietje rabbietjes
  1. (rel.) rabin

Sinonime

  • (rel.) rabbijn

Vezi și

  • jodendom

Referințe

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads