viking
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
română
Etimologie
Din franceză viking.
Pronunție
- AFI: /vi'king/
Substantiv
| Declinarea substantivului viking | ||
| m. | Singular | Plural |
| Nominativ-Acuzativ | viking | vikingi |
| Articulat | vikingul | vikingii |
| Genitiv-Dativ | vikingului | vikingilor |
| Vocativ | vikingule | vikingilor |
- nume dat războinicilor, navigatorilor și negustorilor scandinavi care au întreprins, între secolele VII și X, numeroase expediții în Europa și în America de Nord.
Traduceri
Traduceri
Referințe
- DEX '98 via DEX online
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads