vilain
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
franceză
(français)
Etimologie
Din latină târzie villanus.
Pronunție
- AFI: /vi.lɛ̃/
Substantiv
vilain m., vilains pl.
- (înv.) om din popor
- un cetățean liber; țăran independent de stăpânul feudal
- (înv. și fam.) nemernic, ticălos
- (fam.) copil obraznic
- Fi ! La vilaine !
Sinonime
- 2: manant
Cuvinte apropiate
- alleutier
Expresii
- oignez vilain, il vous poindra
- jeux de main, jeux de vilain sau jeu de main, jeu de vilain
Adjectiv
| Declinarea adjectivului vilain | ||
| Singular | Plural | |
| Masculin | vilain | vilains |
| Feminin | vilaine | vilaines |
- urât
- Vilain pays.
- dezagreabil, neplăcut, supărător
- Vilain temps.
- (despre persoane) venal, imoral, corupt
- Vilaine action.
- periculos; rău
- avar, zgârcit
Sinonime
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads