werfen

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

germană

(Deutsch)

Etimologie

Din germana veche de sus werfan. Confer limba saxonă veche werpan. Înrudit cu neerlandeză werpen.

Pronunție


Verb


Conjugarea verbului
werfen
Infinitiv werfen
Indicativ prezent
pers. 2 sg., 3 sg.
wirfst
wirft
Indicativ imperfect warf
Participiu perfect geworfen
Verb auxiliar haben
  1. a arunca, a azvârli
    Er wirft den Ball ziemlich weit.
  2. a lansa, a trage

Sinonime

  • schleudern, schmeißen

Antonime

Cuvinte derivate

  • Wurf, Wurfling
  • Würfel
  • Zerwürfnis

Cuvinte compuse

Expresii

  • Anker werfen
  • Bilder an die Wand werfen
  • die Tür ins Schloss werfen
  • ein Auge auf jemanden werfen
  • einen Blick werfen
  • sich in die Bresche werfen
  • sich in die Kleider werfen
  • etwas über Bord werfen
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads