Жорнава

Жорна́ва (мад. Malomrét) (чис. Žornava) (словен. Žornava) (укр. Жорнава) (рум. Jornava) — село у Ужгородьскому районови (бывшый Великоберезняньскый район), Закарпатьской области, Украйины.

село України Жорнава

48°59'27"N, 22°38'14"E Держава Україна, Австрійска імперія, Австро-Угорьско Админединка Великоберезняньскый район, Ужгородьскый район, Ставненська сільська громада • Закарпатьска область Основан 1602 Высота центра 337 метер Водный обєкт Уг Площадь 48,276 Квадратный кілометер Население 602 (2001)[1] Часова зона UTC+2:00 Почтовый индекс 89012

Ґеоґрафія

Село Жорнава є на ріці Уж, у яку паде потӯк Воротечный. Через село проходить желізнична лінія Самбӯр — Чоп, на якӯв є станція Жорнава.

Історія

Село первый раз ся споминать у 1602 році.

У селі была невелика базилічна мурована цирьков из вышков на западному фасадови — перва у селі. Цирьков Рождества прст. Богородици. побудова 1992 року. Організатором спорудження, головним виконавцем робӯт и даже різьбярём став глава общины Михаил Иваниця. Перві просьбы за дозвӯл на стройку были удослані у Москву ищи до перестройкы у СССР, у 1985 pоці, а дозвӯл одержали аж у 1988 році. Стройка шла довгый час докӯть завзятый Михаил Иваниця добив ся дозвола на містному уровнёви. Жорнавськый лісокомбінат уділив місто на стройку и фурт сприяв роботі. Усі гроші зобрали миже вірникӯв. Инженер автоколоны Сергій Янковськый помӯг из транспортом. Стройку вели собственными силами, леш га мурованя стін прислали бриґаду. Вирьє клали Михаил Богдан, Митер Брилиньскый тай Иван Шанта, пуд командованём Михаила Иваниці. Стройны роботы завершено ц 1992 році.

Михаил Иваниця собственными силами пошорив храм удну — сам учинив престол, кивот тай иконостас, иконы до якого нарисовали Василь Дуб тай Василь Кешкентій. Михаил Иваниця мечтав за цирьков у свому селі, закупив церковны книгы, но не досяг ушорованя уд Московського Патріархата авадь у автокефальнӯв церкви. У юнови 1995 року епископ Евфимій посятив храм.

Обывательство

У селі на 2001 рӯк живе 602 людий, из них подля языка:^[2]

Язык	Число	Процент
украйиньскый	59	98.67%
руськый	8	1.16%
білоруськый	1	0.17%
Усёго	602	100%

Туристичны міста

Бункер лінії Арпада пиля Жорнавы

• Бункер лінії Арпада.
• Пудкарпатьскый Барбізон. За часӯв Чехословеньской републікы, основатели пудкарпатьской школы живописа, малярі Йосип Бокшай тай Адалберт Ерделій, убрали район для свойых робӯт. Центром их, стало красноє горноє село Жорнава. Село ищи изнамоє, ге Пудкарпатьскый Барбізон (назва французького села, у якому жили и робили малярі Руссо, Коро, Мільє). Из того часу захоплюючі пейзажи вокруг Жорнавы войшли у історію, бо иппен они удображены на картинах великых майстрӯв. на их величных полотнах.
• Ботанічный заказник містного значеня «Голаня» — є недалнко уд села. Статус надано из цілёв сохранити то што ся лишило уд лісового масива из буковыми насадженями. У домішці — ялиця біла, явӯр, ясен. Вік дерев 70—120 рокӯв. Трафлять ся цінна форма явора «птичоє око». У травляному покрыві — лунарія оживавуща и скополія карніолійська, виды, занесены до Челленої книгы Украйины.
• храм Рождества прст. Богородици

Иппен позерайте

• Бункер лінії Арпада.
• Ботанічный заказник містного значеня «Голаня».