Священна римска імперія

Священна Римска імперія (лат. Sacrum Romanum Imperium, нїм. Heiliges Römisches Reich), з XVI ст. Священна Римска імперія нїмецькой нації (лат. Sacrum Romanum Imperium Nationis Germanicæ, нїм. Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation) — державна формація, яка існовала од 962. р. по 1806. р. і зъєдинёвала земли Централной Европы. В період найбівшого розквіту до складу імперії входили нїмецькы земли, якы были єй ядром, южна і середня Італія, Швейцарія, Бурґундьске королівство, Нідерланды, Белґія, Чесько, Сілезія, Елзас і Лотарінґія. Формално ся складала з трёх королівств: Нїмецька, Італії і Бурґундії.

Ерб Священной Римской Імперії (1605 р.)
з дінастії Габсбурґів

Мапа Священной Римской імперії 972—1032 рр. нїм.

Імперія была заснована выходофранкським королём Оттоном I., другым правителём із Саксоньской дінастії тай брала ся як пряме продовжіня антічной Римской імперії тай франкской імперії Карла Великого. Процесы становлїня єдиной державы в імперії за вшытку історію єй існованя так і не были завершены, і она остала децентралізованов формаціов з тяжков феодалнов єрархічнов штруктуров, яка зъєдиняла в собі пару стовок теріторіално-державных формацій. На чолї імперії стояв імператор. Імператорьский тітул не дїдив ся, і давав ся з вольбы колеґіов курфюрстів. Влада імператора нїґда не была абсолутнов тай обмеджовала ся нїмецьков арістокраціов, а з кінця XV. стороча — рейхстаґом, котрый представляв інтересы основных класів сполочности. Датов заснованя імперії ся уважує 962 рік — рік коронації Оттона I. в Римі.